play_arrow

keyboard_arrow_right

Listeners:

Top listeners:

skip_previous skip_next
00:00 00:00
chevron_left
volume_up
  • play_arrow

    Sin Radio Listen, don't just hear!

ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ

Είδαμε την παράσταση ‘Game Over’ στο Altera Pars

today1 Μαρτίου, 2015

share close

Βρεθήκαμε στο Altera Pars, για να παρακολουθήσουμε ένα είδος θεάτρου που δεν είχαμε ξαναδεί στο παρελθόν. Επιστημονική φαντασία… Η αφίσα μάς είχε προϊδεάσει (τύπου Matrix), ενώ οι promo φωτογραφίες ήταν γοητευτικά σκοτεινές και μυστηριώδεις. Σίγουρα το ενδιαφέρον μας είχε κινητοποιηθεί πριν καν μπούμε στο χώρο!

Το σκηνικό λιτό και ψυχρό, ιδανικό για τη θεματολογία, όπως και συνολικά ο χώρος του Altera Pars, που αποδείχτηκε εξαιρετικός για την παράσταση και το feeling που ήθελε να περάσει στο θεατή.

Γαλλία 2055 και οι άνθρωποι έχουν γίνει υπηρέτες-ρομπότ του συστήματος, υπακούοντας σε μια φωνή που καθορίζει τις τύχες τους (σημ. Η φωνή ανήκει στο γνωστό ηθοποιό Eli Harris). Καμία αντίδραση, αυτοματισμός και η ψυχή απούσα. Οι άνθρωποι έχουν δεχτεί τη μοίρα τους και έχουν επιστρέψει σε ζωώδεις αντιδράσεις, ως μηχανές αναπαραγωγής και αναλώσιμη σάρκα. Η φωνή, ο Stalker, είναι χαρακτηριστική και εύστοχη επιλογή ονόματος, καθώς εκτός από εντολοδόχος, κρύβει και την ιδιότητα της λέξης, που είναι η παρενόχληση – μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν δέχεται καμία συνέπεια από πιθανή ανθρώπινη αντίδραση στην φασιστική συμπεριφορά του.

Τι σημαίνει τελικά Game Over; Το τέλος της ανθρώπινης βούλησης και επιθυμίας; Η παντελής έλλειψη αντιδράσης και επαναστατικής διάθεσης, ίσως; Η αποδοχή μιας κατάστασης χωρίς ερωτήσεις; ‘Η κάτω από τον τίτλο κρύβεται η κρυφή ελπίδα του ενός ή των πολλών για το τέλος αυτού του παιχνιδιού εξουσίας, μέσω ενός σχεδίου που θα λυτρώσει την ανθρωπότητα; Το σενάριο με δυσκόλεψε κατά σημεία, αλλά σίγουρα επιλέγω τη δεύτερη εκδοχή. Γιατί, σε μια εποχή, που οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία της κοινωνίας, την έχουν κάνει πιο παθητική, ίσως, στα θέλω των άλλων, και δη της εκάστοτε εξουσίας, η ανύψωση του ηθικού και η πίστη στον εαυτό μας είναι πιθανότητα αυτό που μπορεί να μας σώσει από την κατάθλιψη ή και την παράνοια.

Οφείλω να συγχαρώ ηθοποιούς και συντελεστές για την τόλμη τους να φέρουν κάτι το διαφορετικό στη θεατρική Αθήνα, και ακόμα κι αν σας ξενίζει το θέμα, σίγουρα αξίζει να το δείτε ως κάτι πέρα από τα συνηθισμένα.

Για περισσότερες πληροφορίες, σας παραπέμπω στη δημοσίευσή μας εδώ. Φωτογραφίες: Νικολέττα Γιαννούλη.

Written by: Sin Radio

Σχόλια σε άρθρα (0)

Αφήστε ένα σχόλιο

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Sin Radio
0%